Toepassingen
Fysionomiesessie
toepassing
Ko Schoots
Contact
contact
Fysionomie

( gezichtlezen
)
ko schoots
Bedrijven of instellingen
sessie
dienstverlening
Ko Schoots
wordt geboren in Culemborg in 1950. Als jongste zoon in een middenstandsgezin wordt het communiceren met verschillende mensen hem met de paplepel ingegoten. Hij ontwikkelt zich tot een gevoelsmens, die graag iets wil betekenen voor anderen. Rond zijn twintigste jaar wordt hij zich bewust dat hij in de omgang met mensen in toenemende mate gebruik maakt van een intuitie, die zich langzaam maar zeker verder blijkt te ontwikkelen tot een bijzonder ‘talent’.

Wanneer hij iemand observeert, komen er impressies van diens eigenschappen,
vaardigheden, capaciteiten en verborgen talenten in hem op. Maar ook indrukken van ontwikkelingen, spanningen, problemen en belemmeringen.

Ko Schoots weet niet hoe hij aan zijn informatie komt. Zijn ‘talent’ stelt hem in staat om heel snel een duidelijk beeld te krijgen van een mens en van diens ontwikkelingsstaat. Tijdens gesprekken met cliënten komen zaken naar boven waarvan men zich niet of niet geheel bewust is, maar die later blijken te kloppen. Ook feiten die de cliënt zich wel bewust is en die voortdurend onderwerp van het denken zijn, worden door Ko zonder enige voorkennis genoemd. Cliënten willen hierop wel eens met verbazing reageren.

Het duurt langer dan twintig jaar, voordat Ko met zijn gave naar buiten durft te treden. In de tweede helft van de jaren 90 verdwijnt bij hem het laatste restje twijfel. Bij het verdienen van de kost krijgt hij in zijn beroepsmatige werk steeds vaker het onbestemde gevoel dat hij niet op zijn plek zit en hij vraagt zich af of hij zijn talent maatschappelijk zou kunnen inzetten. Als religieus ingesteld mens vraagt hij zich af of het toepassen van zijn gave wel ‘mag’. Hij verblijft enkele malen als gast in een klooster, waar hij dit probleem bespreekt met een geestelijke die kennis heeft van ‘niet-verklaarbare zaken’.

En dan vindt er een "toevallige" ontmoeting plaats met de psycholoog, prof.dr. P. Vroon, waarbij Ko Schoots deze verzoekt zijn mening te geven over zijn talent. Het is voor de zeer rationeel ingestelde Vroon een merkwaardig verzoek en nadat Ko Schoots met enkele opmerkingen toch Vroons belangstelling wekt, gaat deze op de uitnodiging in. In het daarop volgende gesprek verdwijnen veel van de twijfels bij de kritisch ingestelde wetenschapper. Zo laat hij de aan Ko Schoots getoonde foto’s ook aan anderen zien, met het verzoek deze te lezen. Vroon constateert vervolgens dat een klein aantal mensen ook treffende opmerkingen maakt: “maar bij Schoots lijkt het allemaal veel verder te zijn ontwikkeld”, is zijn eerste conclusie.




Prof. Vroon wordt verrast door de treffende ‘beschrijvingen’ die Ko Schoots geeft bij de foto’s die Vroon hem laat zien van hem goed bekende personen. Op advies van Vroon noemt Ko Schoots zich vanaf die tijd ‘fysionomist’. Uiteindelijk verdwijnen bij Vroon de laatste twijfels. Hij vergezelt Ko Schoots als deze wordt uitgenodigd voor een tv-interview. De ontmoeting en de gesprekken met Piet Vroon leiden tot een vriendschap die zal duren tot aan Vroons overlijden.

Het laat zich wellicht vermoeden, dat de term fysionomie gerelateerd is aan psycho-physiognomie, welke staat voor gelaatkunde. Echter, met klem wijst Ko Schoots elke band met deze wetenschap van de hand. Hij merkt onmiddellijk op dat hij hier niet voor gestudeerd heeft. Hij heeft nog nooit een boek over gelaatkunde gelezen en is dat ook niet van plan. Wat hij over psycho-physiognomie weet, heeft hij uit gesprekken met Piet Vroon. “De enige overeenkomst hiermee”, zegt Ko Schoots, “is dat het gelaat gelezen wordt, maar ik doe dat op een totaal andere manier”. “ Hoe? Ik weet het nog steeds niet, maar als ik ergens zeker van ben, dan is het over ‘mijn’  fysionomie….”. Ik voel niet de geringste twijfel bij wat ik de mensen te zeggen heb.
entree
Index